Sluis

Tijdens de afgelopen kaderdag was de agenda te vol om maar één tekst te schrijven over dit alles. Daarom is onze keuze gevallen om onderwerp per onderwerp aan te snijden. Deze tekst zal daarom vooral gaan over het gesprek tussen Lieke van Rossum en Remi Poppe.

In de komende weken zullen ook nog de onderwerpen van de kapitalistische wereldorde, de lonen-campagne en de zorg besproken worden.

We beginnen deze tekst met een oude rot uit de partij: Remi Poppe. Hij is al vanaf het begin lid en toen wij  in 1995 in de Tweede Kamer kwamen, zat hij er ook bij. Zijn mening wordt gevraagd over het strijd leveren op lange en korte termijn en hoe we een samenwerking moeten aangaan met anderen die ook een betere wereld willen.

We mogen na een, volgens hem niet lijkende vergelijking met Bernie Sanders, horen dat we fout bezig zijn. We hebben het, in vergelijking met de beginperiode van de partij, nu zo eenvoudig om de mensen te bereiken, maar het lukt niet. Hij roept ons terug naar de eenvoud en zegt waar het op staat. 

Ga de straat op, bel aan, laat van je horen. MAAR doe dit niet zomaar. Kijk naar wat er fout gaat, analyseer deze fout, onderbouw je verhaal en ga zelfverzekerd de straat op. Weet waarvoor je staat en verwacht wantrouwen, want dat is vaak wat politiek oproept. Als jij met je verhaal voor die deur staat en jij kunt je verhaal waarmaken, win je een deel van hun vertrouwen. Begrijpen ze je niet, dan heb jij het niet goed gedaan. Ga terug naar je analyse, klopt die, klopt de uitleg, ...kijk eerst naar jezelf en verbeter waar nodig.

Zorg dat je je eigen regio in beeld hebt en laat je hier zien en horen. Ga samen met de critici, die de bron van kennis en kracht zijn, de straat op, waardoor het niet de partij is die iets vindt, maar de bevolking die je vertegenwoordigt.

Mobiliseer de mensen, wees creatief met politiek en durf contact op te nemen met je kritische massa. Zonder kritische massa kunnen wij als politieke partij niet bestaan. Als wij verandering willen, hebben we mensen nodig, die hiervoor willen strijden. Wijs niet met een vinger naar Den Haag. Zeg niet DE partij werkt niet, want wij zijn de partij, elke afdeling in elke gemeente, elk lid en sympathisant. Dat is de partij. De partij zie je links en rechts. Als wij opnieuw iets willen betekenen, moeten we links en rechts de partij zijn, die mensen kunnen vertrouwen. De partij zijn, waar mensen iets aan hebben! Politiek is niet de mensen, maar de mensen zijn de politiek. Emancipeer en mobiliseer de massa. Wees niet tevreden met een foto in de plaatselijke krant, maar vecht mee met de kritische massa om je stem te laten horen over wat hen dwars zit. 

Omarm wat je hebt en bouw hiermee verder. Neem tijd voor de omgeving en wees daarmee bezig en besteed niet te veel aandacht aan elkaar. Analyseer je omgeving, behoud je onderlinge strijd en wees eensgezind voor een gezamenlijk doel. Wees altijd eerlijk, durf ook te zeggen als iets niet klopt en onthoud dat angst een slechte raadgever is.

Met andere woorden: wij zijn niet vocaal genoeg. Laat van je horen, mobiliseer de massa, richt comités op en wees niet bang voor een slag of stoot, maar vecht voor waar je in gelooft.